W wyżej wymienionym odcinku, mamy dwie puenty, jedna z nich dotyczy dzieci, natomiast druga ich rodziców, opiekunów.
Naszą pociechę porównujemy do ptaszka, który na początku bajki jest bezbronny, nieporadny, potrzebujący opieki, kolejnym etapem jest nauka w ogrodnictwie, ostatnim etapem dojrzewania jest podjęcie nauki latania i opuszczenie rodzinnego gniazdka.
Dziecku tłumaczymy, że jest jeszcze małe i bezbronne jak ptaszek, którym my opiekunowie się nim zajmujemy i za nie odpowiadamy, gdy trochę podrośnie będzie się uczyć w domu a następnie w szkole to, co dorośli niczym Królik będą uważali za bardzo ważne, jednak gdy dziecko już dojrzeje do odpowiedniego wieku, sam zdecyduje, co będzie się uczyć aby kiedyś opuścić swój rodzinny dom i zamieszkać we własnym.
Drugi aspekt, dotyczący rodziców, mówi o nadopiekuńczości. Początek bajki uświadamia nam, że Królik pełni funkcję rodzica, wie co jest najlepsze dla ptaszka oraz jak się z nim obchodzić, nawet wtedy, gdy daje pod opiekę Kubusiowi i Prosiaczkowi, również się martwi, czy aby na pewno dobrze się nim zajmują. Niektórzy rodzice, tak jak Królik nie słuchają swoich dzieci, co one chciałyby się uczyć, w jakim kierunku iść. Również nieuniknione jest to, że kiedyś nasze dzieci, niczym ptaszek wyfruną z rodzinnego gniazdka, aby założyć swoje własne gdzieś, być może daleko od nas, nie powinniśmy mu w tym utrudniać, tylko wspierać, ponieważ gdy relacje między rodzicem a dziecka będą pozytywne, nasza pociecha z chęcią będzie do nas wracać.
Pytania ułatwiające rozmowę:
- Jak Królik opiekował się ptaszkiem? (jak swoim dzieckiem)
- Co Królik zabronił ptaszkowi? (latania)
- Jaki był Królik, gdy dowiedział się o odlocie ptaszka do ciepłych krajów? (smutny)
Niech nasze dziecko dojrzewa zgodnie z naturą.
[BRAK PEŁNEJ WERSJI NA YOUTUBE.COM]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz