Jest to jedna z nielicznych bajek, w której Kubuś Puchatek pod koniec mówi morał, mianowicie: Nie mówi się o nikim źle, dopóki się go nie pozna, a i wtedy nie warto.
Bajka ukazuje nam, jak wielu z nas ocenia ludzi po ubiorze, lub po tym co usłyszymy od innych, oczywiście należy mieć to pod uwagę, jednak dzieci należy uczyć, że wygląd i to co ludzie mówią, może być nieprawdziwe, ponieważ gdy poznamy tą osobę, może okazać się całkiem sympatyczna.
Wygląd człowieka nie oznacza wcale, że ktoś jest biedny, wręcz przeciwnie, może żyć skromnie i nie roztrwaniać bezmyślnie pieniędzy, również plotki, jakie ludzie mówią o innych, mogą być błędne, a zazwyczaj są, osobę poznamy tylko wtedy, gdy będziemy z nią przebywać.
Wygląd człowieka nie oznacza wcale, że ktoś jest biedny, wręcz przeciwnie, może żyć skromnie i nie roztrwaniać bezmyślnie pieniędzy, również plotki, jakie ludzie mówią o innych, mogą być błędne, a zazwyczaj są, osobę poznamy tylko wtedy, gdy będziemy z nią przebywać.
Pytania do rozmowy:
- Kim były szczury według mieszkańców Stumilowego Lasu? (złodziejami)
- Czy naprawdę szczury były złodziejami? (nie, ponieważ według nich, one płaciły za przedmioty orzechami)
- Co zrobiły szczury, gdy Kubuś im wytłumaczył, co jest dobre? (pomogły mieszkańcom)
Nie oceniajmy książki po okładce ani czyjejś opinii, sami ją przeczytajmy.
Życzę miłego seansu :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz