Bajka opowiada o tym, że wzrost nie jest ważny aby być lubianym przez przyjaciół, co pokazują nasi przyjaciele ze Stumilowego Lasu oraz ważna puenta mówiąca o tym, że większy powinien opiekować się, pomagać mniejszym.
Wzrost, który posiadają nasze dzieci nie ma znaczenia dla społeczeństwa, ponieważ liczy się charakter, Prosiaczek swą dobrocią użala się na swój wzrost, jednak jest tak przyjazny, koleżeński dla przyjaciół, że im nie przeszkadza jego wzrost, przez co mu pomagają urosnąć.
Prosiaczek reprezentuje kilka grup, które można z nim utożsamić, natomiast mrówki drugą grupę, której należy pomagać. Prosiaczka w pierwszej kolejności utożsamiamy z nami, którzy opiekują się mrówkami (naszymi dziećmi), jesteśmy od nich więksi, więc więcej możemy. Powinniśmy uświadomić dzieci, że osoby większe (starsze, bardziej doświadczone, posiadający wyższe stanowisko) powinni opiekować się mniejszymi (słabszymi, mniej doświadczonymi, posiadającym niższe stanowisko).
Bajkę powinny obejrzeć władze każdego państwa, ponieważ Prosiaczek reprezentuje siłę, osobę radzącą sobie, która pomaga mrówkom (całemu społeczeństwu). Gdyby każdy człowiek rządzący państwem pomagał swoim obywatelom, ci byliby wdzięczni i stawaliby za nim murem.
Pytania do nawiązania rozmowy:
- Dlaczego Prosiaczek był smutny? (ponieważ jest mały)
- Co zrobili przyjaciele Stumilowego Lasu Prosiaczkowi? (robili tak, aby czuł się wysoki)
- Kiedy Prosiaczek zrozumiał, że wzrost nie jest ważny? (gdy pomógł mrówką, a te odwdzięczyły się torcikiem)
- Kto powinien opiekować się mniejszymi, słabszymi, bezbronnymi? (osoby większe, silniejsze)
Jak mówi jeden z superbohaterów: Wraz z wielką siłą, jest wielka odpowiedzialność.
Życzę miłego oglądania :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz